Evet, görünen o ki, Sayın Esed, sonuçta Dostum Esad olacak.
Değerli okurlar, hikaye o ki ağa ile maraba ağanın arabası ile köye dönerken, muziplik olsun diye ağa marabasına yolda gördükleri b*ku işaret ederek, bu b*ku yersen arabayı sana veririm demiş. Ağanın beklemediği bir şey olmuş ve maraba b*ku yemiş; arabaya el koymuş, köye devam ediyorlar. Ağa pişmanlık duygusu içinde marabaya ilk karşılaştığımız b*ku yersem arabayı geri verir misin demiş. Maraba ağayı b*k yerken görme pahasına evet demiş , b*ku ye, arabayı geri al. Uzatmayalım, ağa b*ku yemiş ve arabayı geri almış; yine beraber köye gidiyorlar.
Ağa dayanamamış, ne oldu Memo, değişen bir şey olmadı, araba yine benim, benimde, biz bu b*kları niye yedik demiş.
Değerli okurlar, Suriye politikasında ne değişti, iktidar sıkıştı mı, yoksa diş münasebetler hep böyle mi ben bilemedim. Zaten dış politika becerim de yok gibidir, yapılanlar doğrudur, ben bilmiyorum vesselam.
Cemil Tugay’ı önce CHP adayı seçildikten sonra televizyonlarda izlemiştim. Ağırbaşlı duruşu, sakin, tane tane konuşması, en önemlisi gereksiz konuşmaması ilgimi çekmiş, beğenmiştim.
Süregelen süpekülasyonlar, yanlış aday olduğunu, CHP’nin seçimi bu nedenle kaybedeceğine aldırmadan, ‘Tıbbiye’den her şey çıkar’ desturuna güvendim ve destekledim. Tıp doktoru olması tabiki düşüncelerimi sıcak etkilemiştir.
Değerli Okurlar; her neyse ne, şimdi Cemil Tugay’ın iktidarını gözlüyor, bir hekim, aydın ve yazar olarak yanlışlarına odaklanıyorum ama şu ana kadar hiç yanlışını görmedim.
Hatta bana kolaylık sağladı diyebilirim. 121 nolu otobüs seferlerini başlatarak. Şimdi Mavişehirde bolca müteşekkiri var Cemil Başkanın.
Değerli okurlar, dostlar, kısa bir süre önce Demokrat Gündem Gazetesi’nin Cemil Tugay ile yaptığı röportajı okuyunca ve deneyimli, son derece yüksek liyakatli, Gazeteci Kadın Medya İşvereni (Medyada kadın gazetecilerin karar verici mekanizmalarda olması, istihdam yaratması çok önemli zannımca… Hele Halide Demir Polatlı gibi mesleğine aşık bir kadın gazetecinin (İzmir medyasında gazeteciliğin saygınlığına helal getirmeyecek vizyonu ve misyonu ile..) sorularına verdiği mantıklı ve kararlı cevapları beni bu yazıyı yazmayı düşündürdü.
Cemil Başkan İzmir halkını düşünüyor, İzmir’i seviyor. Su konusuna mantıklı, kararlı düşünceleri de takdire şayan vesselam. Kendisini ve icraatlarını tüm İzmirliler gibi ben de yakından izlemeye devam edeceğim…
Adı “Kudüs’te Bir Cuma Günü”; o kitapta İsa Mesihin çarmıha gerildiği gün anlatılır.
Son kararı veren Romalı yüzbaşının ruh hali, marangozhanede gerileceği ılgın ağacından çarmıhı kendi yapışı, o çarmıhı “Golgota Tepesi” ne kendi taşımasını, arkasından gelen ölüm kararını veren Meclis üyelerinin ikircikli konuşmaları vesaire vesaire tartışılır. Katiller İsimleri ile, cisimleri ile tariflenir.
Netice İsa Mesih çarmıha çakılır.
Değerli okurlar, bütün bunları biliyoruz.
Her şey Günışığında artık.
Ama bir başka tanrılaşmış, yaratıcı olmuş 33 şair, yazar, aydınlık canın Sivas’ta yakılmasına, kimler karar verdi. Onları Madımak Otelinde kimler yaktı bilmiyoruz.
Olayla ilgili her şey afaki. Fakat ben inanıyorum, bir gün öğreneceğiz;
“Sivas’ta Bir Cuma Günü” nü kim düşündü, kim planladı, kim uyguladı, kurtarılmalarını kimler önledi öğreneceğiz. Benim aklımda o sırada Temel Karamollaoğlu’nun Sivas’ta seçilmiş Belediye Başkanı olduğu kalmış. Misal.
Ama iyi biliyorum ki birgün Breht gibi biri, misal Bahri, örnek Basri olsun, çıkacak Sivas’ta bir Cuma Günü katliamını yazacak; yani gerçekler huyunu değiştirmeyecek her şey su yüzüne, ortaya çıkacaktır. Değerli okurlar, sayın, sevgili dostlar, bence Anadolu halkının Kollektif Bilinci 33 can’ı yaktı. Onlar insanüstü, yaratmayı bilen, üreten insanlardı. Evrimde Anadolu’nun Kollektif Bilincinin çok üstüne çıkmış, gerçek ‘insan’ olmuşlardı.
Işıklarda olduklarını, diğer karanlıklarca katledilen masum tanrılar gibi ateşin hafızasında, toprağın bilinçaltında hep olacaklar, inanıyorum.
Gerçekler er yada geç su yüzüne çıkacaktır vesselam.
Urfalı bir hemşehrim ‘Fi’ tarihinde Bayburt’a gider. Rivayet odur ki orada biraz ezilir, hatta denen o ki fizikler şiddete de uğrar. Urfa’ya döner; yerelden evrene bir nağme gönderip de get Bayburt…Hasan kalasında ceketim kaldı’ türküsünü yakar.
Bir çok Urfalı bu öyküyü bilir mi ? Bilmem.
Tıpkı ‘Urfa’ya paşa gelmiş’ ağıtı gibi.
Değerli okurlar, dostlar bu yazıyı Urfalı Filozof, Filozofi Tarihi Prof. Değerli Ahmet Aslan’ın bir tv programındaki tartışma konusu olan bir yargısı için yazıyorum. Arkadaşım Ahmet o cümleyi Urfalıyı aşağılamak için değil Urfa’yı yüceltmek için sarf etti sanırım, bir kere bu yek.
İki, değerli okurlar, Urfa dünya uygarlıklarında yaşanan sosyal çatışmaların en büyüklerinden birini yaşamış bir yerleşke olarak kabul edilir. Şimdi kaynak aklımda değil, ısrarla red edilirse kaynağı bulurum. O kaynağa göre de, mesela ‘Ridanya’ savaşından sonra Yavuz Selim, Urfa nüfuzunda Türk nüfuzu arttırmak için Bosna-Hersek’ten getirdiği 300 aileyi Urfa’da mecburi ikamete zorlamıştır.
Değerli dostlar, içi dışında saf( iyi niyetli) , güzel Urfalı hemşehrilerim, Urfalının cahili, kültürlüsü, krosu olmaz, hepsi harmanlanır Urfalı oluşur. Ben de çoğu davranışlarımda bir Egeliye göre zaman zaman daha ‘kıro‘ düşündüğümü fark ederim.
Urfalı Mezopotamya’nın, insanoğlunu denizle buluşturan Fenike’nin (Suriye’nin kadim adı), ismini ‘ Edesa’ koyan mekodonyalının, Türkün, Yahudinin, Ermeninin, kadim kültür Kürdün yaşamlarının harmanlanmasından doğmuştur. İbrahim’i de Ahmet’i de az değildir.
Değerli okurlar Urfa’ya övgünün ipini kaçırmadım. Urfa her övgüye laik Kadimlerin Kadimi bir şehir, urfalılıkta özgün bir kimliktir vesselam.
Kilosunu 170 L aldığım taze fasulyeyi Yücel’e yardım diye temizlerken bir taraftan da kulağım haberlerde.
Tüm tv kanalları erken seçimi konuşuyor.
Değerli dostlar, kısa ömrümde ve daha da kısa geçen farkındalıklı hayatımda ne zaman seçim dillendirilirse toplumca seçim sathı mahalline girildiğini çok kereler yaşamışımdır.
Sevgili okurlarım, bence şimdi de seçim sathi mahalli başladı; ama beni de bir korkudur sardı.
Seçim erkende olsa, geç de olsa ben korkuyorum.
Çünkü, neden?
Çünkü Anadolu halkına güvenmiyorum.
O halk ki açken, sürünürken, borç harç 25 bin liraya koç keser, o halk ki emekli banka promosyonu ile bile satın alınabilir. O halk ki seçimden önce asgari ücreti azıcık artınca hem AKP den şikayet edip hem de “ ee, AKP den başka parti var mı? kime oy vereyim, başka parti mi var” deyip, köprü, yol yaptı diye AKP’yi savunup yine ona oy veren bir halktır. Sevgili okurlarım, ben araştırmalara güvenmeyip çok korkuyorum.
Üstelik sığ beyinli bir kısım CHP’liler de, başta Kemal, partinin gizliden, aşikar, altını hala kazarken vesselam.
News