ÖZGÜRLÜĞÜN SEMBOLÜ İDİ

Genç ve çalışan gazete çalışanlarından Fatih Özkılınç’ın ‘Kemeraltı’ ile ilgili yazısını merak ve heyecanla okudum.

Tabii ki başlık belli;

‘Esnaf kan ağlıyor!’

İzmir Milletvekili Bedri Serter, ‘Tepeden tırnağa Kemeraltı Esnaf Kucaklaşması’ adı altında bir toplantı yapmış ve bu arada izlenimlerini anlatmış…

Bildiklerimiz…

Bu film yıllardır oynanıyor…

Nedeni basit;

Nasıl Köroğlu yıllar önce, ‘Silah çıktı, mertlik bozuldu!’ dediyse, AVM’ler çıktı Kemeraltı’nın pabucu dama atıldı!

Köroğlu, 3. Murat döneminde Bolu’da yaşamış ve Bolu Beyi’ne karşı verdiği mücadele ile efsaneleşmiştir.

Adını yüzlerce yıl öncesine dayanan bir Türk destanında adı geçen Köroğlu’ndan alan bu Anadolu ozanının gerçek adı Ruşen Ali‘dir ve şair kimliği dışında verdiği mücadele ile birlikte özgürlüğün de sembolü haline gelmiştir.

Kim ki, Kemeraltı’nı canlandırırsa emin olun adı Tarihe aynen ‘Köroğlu’ gibi yazılacaktır…

Ama yeni değil, kaç zamandır ‘Kemeraltı’ için neler yapılıyor, neler düzenleniyor…

Alışveriş günlerinden tutun da, indirimlere kadar neler gördük neler?

Hatta bir ara özel emniyet birimleri kuruldu, nasıl Havaalanı için bir ‘Vali Yardımcısı’ varsa Kemeraltı için bile bir vali muavini görevli yapılmıştı…

İşi gücü sadece Kemeraltı idi…

Birkaç gün önce, köklü İzmirli, çok ödüllü Tiyatro Sanatçısı ve Yönetmen Sevgili Doğan Yağcı ‘Kemeraltı’ ile ilgili bir yazı göndermişti…

Şu kadarını söyleyeyim:

Kemeraltı’na kim gelir?

Belki birkaç turist, belki birkaç meraklı!…

Biraz da aradığını sözde ucuz bulabileceğini düşünenler…

Ama asıl alışveriş yapacaklar kimler?

Gerçek ve öz İzmirliler…

Bunların da yaşları ilerlemiş kişiler…

Belli yaşın üstündeki tüm İzmir ve hatta Egelilerin İzmir ve özellikle Kemeraltı ile tabii ki Fuar ile unutulmaz hatıraları vardır.

‘Volta atmaktan’ tutun, da döner, tatlı yemeğe sinemaya gitmeye, buluşmaya, bayramlıkları almadan hediyeliklere kadar…

Parayı harcayacaklar, alışveriş yapacaklar da bunlar…

Ama nasıl yürüyecekler…

Otobüs, taksi, vapur, ya da tramvay durağından Anafartalar Caddesine gelinceye kadar bile nefes nefese kalacak bu belli yaşın üstündekilere ‘Kemeraltı’ keyif değil, sadece eziyet verir…

Bir bardak turşu suyu bile içemez, bir kazandibi, sütlaç yiyecek, incik boncuk bile almaya, torunların sevindirmeye mecalleri yetmez…

Şimdi ne yaptılar?

Kemeraltı’nın girişlerini araç giriş çıkışlarına otomatik bariyerlerle kapattılar.

Kim gelir Kemeraltı’na?

Belirttiklerimin dışında…

Çalışanlar ve işverenler…

Müşteri yok…

İzmirli yok…

En basitinden ne yapılacak?

Mutlaka ve mutlaka midi otobüsler konulacak vapurdan, otobüsten inenleri belli noktalara kadar ücretsiz taşıyacak, ring seferleri gibi…

Sonra oralarda elektrikli minyatür vagonlu araçlar bekleyecek…

Bunlar çok ama çok ucuza, hatta gerekirse ücretsiz olarak belli yaşın üzerindeki gerçek alışveriş yapacakları bir baştan diğer başa kadar, hatta ara sokaklara kadar taşıyacaklar.

Hatta alışveriş fişini gösterenden hiç para alınmayacağı gibi, ücretsiz otobüs bileti verilecek…

Kemeraltı’ın esnaflarından ‘terlik satıcısı’ ‘Nalıncı Mehmet Usta (Oktan) ı anımsıyorum rahmetli Namık Kemalli Avukat Ali Oktan’ın babasını…

Her alışveriş yapana, ‘Bu da benden!’ diyerek, otobüs bileti verirdi,

Ya da ‘Yol parası indirimi’ yapardı…

Yıllar önce de benzer bir öneri ile yetkilileri uyarmıştım, bana söylenen şuydu;

‘Aman bize iş çıkarma…’

Yoksa bir iki lamba dikmek, kaldırım ya da yol düzenlemesi ile bu iş çözülmez…

Acaba ‘Çeyiz düzmek’ için Kemeraltı’na İzmir’in ilçelerinden, köylerinden gelen var mı?

Ya da eski esnaftan kaç kişi kaldı?

Önce İzmirliler, gençlikleri yaşamları burada geçenler getirilmeli ki, ardından yakınları, akrabaları ve torunları da gelsin…