Toplum bazen kurallarıyla değil, kural üretemediği anlarla tanınır. Durkheim’in anomi dediği durum tam olarak budur: Normların çözüldüğü, hedeflerin belirsizleştiği ve

Aydın korkaklığı, cehaletle karıştırılmamalıdır. Cahil bilmez; aydın bilir ve susar. Aradaki fark ahlâkidir. Bu nedenle aydın korkaklığı, çağımızın en rafine

Bu ülkede her kuşak, dünyanın en zor döneminde büyüdüğüne inanır; ancak bugünün gençleri gerçekten bir kırılmanın merkezinde duruyor. Kırılan şey

Aşağılık kompleksinin gerçek kaynağı, toplumdaki konum değil; insanın kendi içindeki çatlaklardır. Kişi, içsel eksikliğini kabullenmek yerine onu parlatacak bir maske

Muhafazakarlık bir ideolojidir; fakat en keskin hüneri, kendini ideoloji değilmiş gibi sunma yeteneğidir. Gelenekleri savunmayı doğal, kurumları korumayı tarafsız, değişime

Thrasymakhos’tan Machiavelli’ye, Hobbes’a ve Marx’a uzanan karanlık bir soy kütüğü.

İnsan yalnızca düşünen değil; ait olan bir varlıktır. Kendini anlamanın ilk yolu, bir topluluğa dâhil olmaktır. Klan, kabile, ümmet, millet…Bu

Modernliğin vaat ettiği eşitlik, üretim araçlarının değil, kimliklerin mülkiyetine devredildi. Postmodern çağ, sömürüyü değil; sömürünün dilini dönüştürdü. Artık kimse işçiyim

“Yeniden diriliş” — modern Doğu’nun en parlak sloganıdır. Artık zuhur kelimesi eskimiştir; yerine daha güçlü, daha duygusal bir kelime geçti:

Doğu’nun asıl kaderi, belki de bu sonsuz başlangıç yorgunluğudur.

Gerçekten yardım mı ediyoruz — yoksa yalnızca kutsal bir biçimde mülkümüzü mü koruyoruz?

Ya da: “Empati” diye bir şey varmış, ben de geçen hafta depremde öğrendim...

Osmanlı Toplumunda Marjinal Dervişlerin Etkisi ve Günümüze Yansımaları...

Kozmik savaşın dili modern siyasette hala yaşıyor: “biz ve onlar” söylemi, insanın kendi gölgesini inkâr etme refleksi.

Bir Melamî ise tam tersini söylerdi: “Ben kayboldukça varım.”

Murat Menteş’in Dublörün Dilemması Romanında Estetik Fundamentalizm Mizahın Gölgesinde İdeoloji Murat Menteş’in Dublörün Dilemması romanı, ilk bakışta grotesk karakterlerle örülü,

Bazı kitaplar vardır ki çağını değil, insanı anlatır. Selim Sabit Efendi’nin İlm-i Terbiye adlı eseri böyle bir kitaptır. Her ne

Aristoteles, bilimsel görünümlü önyargının en eski ustalarından biridir. Bugün yaşasaydı muhtemelen “Kadın neden CEO olamaz?” başlıklı bir TED konuşması yapar,

(Zehirli bir fabl eleştirisi) Çocuklara hayatı öğretmenin en kolay yolu: konuşan hayvanlardır. Gerçeği açıklamak zordur; oysa masal anlatmak kolaydır. Bir

Seküler Mitolojiler ve Gölgede Yükselen Liderlikler Üzerine…  Siyasetin en eski numarası hâlâ geçerli: Kendini değil, başkasını kutsallaştır; sonra onun mirasıyla

Soyadıyla Siyaset, Gölgeyle Sanat: Mirasın Bedeli Üzerine Bir Deneme Politik figürlerin çocuklarının siyasete yönelmesi ile sanatçı çocuklarının sanatı denemesi arasında

Neyzen İbrahim Dede’nin Nefesi Üzerine Bir Deneme “Peşrevin ikinci hanesinde bir ara usûlü kaybettiniz galiba?”Soru, belki de dikkatli bir dinleyiciden

Ve ben, geride kalan eşyaların, söylenmemiş cümlelerin ve tamamlanmamış vedaların bekçisiyim...

Ne kadar çok cimri insan var. Sadece cüzdanında değil, ruhunda da kilit taşıyanlar. Bir tebessümü, bir selamı, bir dakikasını, bir