DENEMECİ KENDİSİYLE KONUŞUR GİBİ YAZAR

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Dr.Sami Akalın, önemli şeyler belirtiyor:

“Bilim konuları, tek bir insana göre olmadığı için deneme tü­rüne uygun düşmüyorlar; bilimsel gerçekler bütün insanlara aynı yüzü gösteriyor. Ama sanat ve düşüncede zevkler ve ina­nışlar deği­şiyor; denemeciler de bu konuda yazıyorlar. Monta­igne’ye göre iyi bir denemeci kendisiyle konuşur gibi yazar, kesin bir sonuca varmaz; varsa da bu sonuç kendisi için kesindir. De­neme kompozisyon ba­kımından da belirli bir biçime uymak zo­runda değildir. İşlenen ko­nuyu bütün ayrıntılarıyla didik didik etmek te gerekmez. Harold G.Merrian, deneme ile deneme olma­yan arasında kesin bir sınır çiz­gisi bulmaya uğraştı; ona göre, samimiyetle resmiyetin çatıştığı hat, denemenin bittiği yerdir; resmi davranışla deneme yazılamaz. Geniş anlamdaki deneme türünün örnekleri bütün dünya edebiyatlarında bolca görülüyor. Japonya, Çin ve Hindistan gibi Doğu ülkeleri ede­biyatçıları, de­nemenin Avrupa’dan önce Asya’da başladığını savu­nuyorlar..”

Eski yazarlarımızdan önce Sami Paşazade’yi sayalım.. Çağdaş Türkiye yazarları arasında Nurullah Ataç, yerli de­neme türümüzün ilk simge ismiydi. İzmir’de deneme ta­dında yazan Mehmet H.Doğan, en son Yapı Kredi’den “Yüzyıldan Denemeler” kitabı yayınlanan Turgay Gönenç, İ.Mert Başat, gerçekte başarılı bir opera yönetmeni olan Mehmet Ergüven gibi yazarlar tanıyoruz. Fazla çıkmadı.. Şairden geçilmiyor, romancılar deste deste, öykücüler çığ gibi.. Ama deneme de­diğinizde ortalık tenhalaşıyor..

Büyük Deneme Sihirbazı İzmirli Salah Birsel’i, İzmir hane­sine yazalım, durumu kurtaralım bari..