Türkiye klasiğidir. “Kim takar Yalova Kaymakamı’nı”. Olayın vuku bulup bulmadığından emin olmadan bu hikayeyi herkesler bilir, anlatır. Belki de böyle bir olay olmamıştır, bir metafordur. Her ne ise hikayeyi anlatmayacağım elbette ama, meselin vermek istediği dersin üzerinde durup, meselin, herkes kendini bir halt sanır vurgusu üzerinde duracağım.
Evet herkes kendini olduğundan daha önemli bir yerde görebilir. Bu bir yerde kendine saygının sonucu olarak görülebilmeli ve kimseyi küçümsememelidir. Demokratlığın gereği, insan olmanın mayası, kendine güvenin göstergesidir bu. Aşırı olmadıkça, kendine dev aynasına bakmadıkça iyi bir erdem denebilir. Sayın Kılıçdaroğlu da böyle davranmayı bilen Bilge bir lider.
Senin oyun ne ki? Onun üç kuruşluk gücü var, şu, bir milletvekili bile çıkaramaz demeyip. Altı parti liderini de hatta diğerlerini de sayarsan on parti başkanına da aynı ölçüde davranıyor.
Bu onun, yani Kemal’in insan ve demokratlığı diye düşünmekteyim. Millet ittifakının adayı olursa kazanır umudundayım. Eğer bu halk efendim o Alevi, o Yezid’ den dönme vesaire saçma sapan, çağ dışı davranışlarla oy vermeyecekse, ben, bizler ne yapalım. Elimizden bir şey gelmez ki.
Demokrasi var, elimizdeki malzeme de bu halkımız deyip geçmekten başka çare yok vesselam.
YORUMLAR