Ağıt
Bu gün ne mi düşünüyorum? İnanmayacaksınız, ama bu gün ölümü düşünmekteyim.
Bir kadim dostumun ölümünü duydum bugün, ERCAN UYSAL. Yıkıldım. 'İki kolum yanıma düştü' denir ya, işte öyle bir şey oldu. Betül’ün akrabasıydı, benden büyüktü, yaşamımı çok etkilemiş, bana hep kol kanat germişti. Şimdi onun hafif biryantinle taramış, Clark Keybel stili saçlarını hayal edip, içimden ona ağıt yakmaktayım. Salgın nedeniyle tören bile yapılamamanın insanlık adına bana düşen suç kısmının ezikliği içindeyim.
Dedim ya, çok üzgünüm; bizim Yılmaz (Yılmaz Bolat) ölse ancak bu kadar üzülür, kahrederdim. Anında zihnimde yaşamdaki herşey önemini yitiriyor. İleriye dönelik projelerime dışardan bakıyor, hayrete düşüyorum. Bunları ben mi yaptım diye. İçimden Yılmaz’la dalga geçiyordum ya, (Yılmaz Pire ) galiba benim de bilinç altımda onunki gibi yüz yıl ya da daha fazla yaşama fantezisi varmış. Hepsini iptal edeceğim. Bir büyüğün (Nazım Hikmet Ran) sözüne inanıp canhıraş zeytin bahçesi yapma telaşımı rölantiye alacağım. Yazdığım yeni romanım 'Yeni İlahi Komedya' romanımın biter mi bitmez mi telaşımı sıfırlayacağım… Uzun, sağlıklı ömür hedefi ile yapmaktan çok zevk aldığım, ama kendime sınırladığım şeyleri serbest bırakacağım. Mesela şeker yiyeceğim, mesela kırmızı eti arttıracağım, mesela örneğin birle sınırladığım günlük sigara istikakımı arttıracağım. ‘Atın ölümü çok sevdiği arpadan olsun’ diyeceğim vesselam. Geçenlerde Alparslan’dan ( Alpaslan Bilen) öğrendiğim, yavaş- hızlı yaşam davranışını daha ön plana alacağım vesselam. Çok üzgünüm.
Dışardaki rahatsızlık verici anaforlu rüzgardan ve acı mı acı soğuktan yürüyüşe çıkmadım. Artık canım istemediği zaman spor olsun diye kendimi zorladığım yürüyüşlere de çıkmayacağım. Pencerenin dibinde oturmuş, Ercan Abi’nin fırtına altındaki mezarını düşlüyorum. Hepimiz insanız, bütün bunları yapabilir miyim bilmiyorum.
Siz ne dersiniz.
News