UYGARLIĞIN GEREĞİ?
Budamak, bir ağacı, bir bitkiyi budamak ona istediğimiz formu vermek hepimize kolay gelir.
Yağmur bitti bitecek çıktım; kafama düşen tek tük yağmur damlasının irkiltmesi ile yürüyorum. Bugün gevrek günüm, gevrek alacağım. Onu sabahleyin taze çay ve peynirle bir çırpıda götürmek en büyük keyfim. Bahçeler budanmış, bitmiş. Ağaçların, bitkilerin kesilmiş yüzeyleri sapsarı, kapkahverengi, bembeyaz dümdüz görünüyor. Renkleri ıslaklıkla karışmış. Elleri kolları yok, çaresiz duruyorlar. Hele zakkumlar öyle dipten kesilmiş ki, yükseklikleri yerden bir karış ya var ya yok. Aralarında mırıldanıyor, bazıları da bana bakıyor.
İyi tanıdığım birisi, yaşlı, bilge birisi bana seslendi; “Uygar olun, uygarlığın ipini bırakmayın, vahşi kalırsanız illa size de şekil verecek biri çıkar” dedi. Yüzüne baktım, bulamadım, yüzü kesilmiş, bu bahar yeni yüz yapar artık kendine. Yürüdüm geçtim. Arkamdan nefesi yettiği kadar bağırıyor; ‘Uygar olun, çok üremeyin, türünüzün selametinin anahtarı uygar olmak. Başka çare yok. Yoksa bizim gibi sizin de bir gün türünüz tükenir. Bakın bize, uygar olmadık, vahşi doğada kaldık, nerdeyse her gün bir türümüz yok olmakta. Vahşi doğa olmak belgesellerde güzel; oysa biz yaşayanlar için hiç iç açıcı değil. Biz birbirimize acımayız, fırsat bulunca öldürür, fırsat bulunca süründürürüz. Bak beni budamasalar ben altımda ne hayvanat, ne küçük bitki barındırırım. Kesiyorum güneşlerini, ölüyorlar. Uygar olun, olun ki, türünüz uzun yaşasın, insanlık değerleri vahşi doğaya örnek olsun” diyor.
İsterlerse mini mikron bir virüsle kökünüzü kuruturlar. Aha, başladılar da. Daha neler neler demiyor ki. Suçluluk duydum, kulaklarımı kapattım, ama içimdeki sese engel olamıyorum. ‘Gerçekten hangisi doğru? Planlı eşitlikçi, metazori bir uygarlık mı (insan doğası paylaşmayı sevmez, ‘hep bana, rab bana’ der) yoksa çok kontrollü bir serbesti mi en verimli sonucu hangisi doğurur? Düşünüyorum; kafam karışık, karar vermem zor. Zihnimdeki soruları daha çok irdelemem gerek. Bir akıllı tasarım var mı? Kim yaptı? Yoksa kurulu düzen, evren kaosunun neticesi mi? O kaos nasıl, nereden çıktı? Kafamda sorular, elimde çıtır gevreğim dönüşteyim. Sinan’ın hizasına (bir iki yaşında bir dut ağacıdır) gelince baktım, faaliyette, yaprakları ve dutları büyütme çabasında. Bu yoğun uğraşı bize baharda dut sunmak olamaz herhal diyorum. Siz ne dersiniz?
News