'Kader Planı' imiş, vesselam

“Güneş körfezin üstündeki buhar bulutundan kurtulmuş, ipeksi ışıklarını bulunduğumuz koyağın üstüne, önümüzdeki tüm ovaya yöneltmişti. Üstümüze bir sıcak dalgası geldi. Dağların birbiriyle birleşen zarif ay biçimi çizgisi keskinleşti; üstlerinde koyu leke gibi duran makilikler belirginleşti ve önümdeki manzarada yerini aldı. 

Köyün ak badanalı evleri ovaya çömelmiş gibi duruyorlar”. (Yeni romanımdan alıntı) 

Ancak başlayabildiğim yeni romanımı yazmaya uğraşıyorum. Konu tarihi; kurgu başkenti Edessa (Urfa) olan Selevikos İmparatorluğu'nda geçmekte. 
Bir taraftan yazarken diğer taraftan zihnim dün yaşanan Urfa’daki sel felaketi ile haşır neşir. Hayal dünyam hızlı bir seyahatte Urfa’ya uzanmış ve hızla Karakoyun deresinin üstünden geçmekte.

Dere şehri göbeğinden ikiye bölen derin bir kanyon, yarı yarıya sarı sel suyu dolu, su şakırdatarak akıp Hızmalı Köprü'nün altından geçiyor. Zihnim

buradan hızla geçip Temur sokaktaki evimizin damına konuyor. Ev kesilmiş Nahit taşlardan yapılmış eski taş Urfa evlerinden, üst katların taş payandaları seyirlik. 

Deprem sonrası ve dün görüştüğüm İlmiye’nin telefonu kulaklarımda çınlıyor. Depremde oturduğu ev hasarlı çıkınca, eski evimize gitmiş bakmış, onu konuşmuştuk.

“Bir taş bile yerinden oynamamış abi” dediğini hatırlıyorum. Çocukluğumda yaşanmış Urfa kışlarını düşünüyorum. Günlerce yağan yağmurları, yağdımı on beş gün, bir ay kalkmayan karları gözümün önüne getiriyorum ve hiç de sel yaşamadığımı hatırlıyorum. 

Olay aslında basit; Roma çağında planlanarak yapılmış Karakoyun Deresi'ni rant için üstünü örtmek, Cavsak Deresi'ni imara açmak, Bamya suyu alanını betonlaştırıp 2 bin yıl öncesi tedbirleri almış kadim uygarlığın gerisinde oynamak. 

Tamam, bu çarpık yapılaşmaya sebep farklı etkenler yok değil. Nüfus artışı, emperyal emellerin gözü kara planları var. Ama yaşamak için biraz da insafla vicdanla davransak olmaz mı? “Kader planı” imiş . Hıh sana vesselam.