KUTSAL KİTAPLAR

Tanrı’nın mesajlarını, kurallarını ve öğütlerini, in­sanoğluna bildiren kitabına, “Kutsal Kitap” denir..

Tek tanrılı dinler olan Yahudilik, Hıristiyanlık ve Müslü­manlık, kutsal kitapların vahiy yoluyla peygamberlere bildi­ril­diğine inanır. Vahiy, “ani telkin” demektir. Dini terim ola­rak, Tanrı’nın peygamberlerine ilettiği ilahi sözler, emirler, yasak­lar ve önerileri içeren bilgiler demektir.

Vahiy aracılı veya aracısız olur. Aracısız vahiyde, Tanrı’nın mesajı peygamberin yüreğinde aniden ifadesini bu­lur. Aracılı vahiy, ya elçili, ya da elçisiz olur. Elçi ile olursa Cebrail isimli melek, Tanrı’nın mesajını getirip pey­gambere bizzat bildirir. Elçisiz vahiyde ise, Peygamber Tanrı’nın sözle­rini işitir, ancak O’nu göremez.

Tek Tanrılı dinlerde vahiy yoluyla oluştuğuna inanılan dört kutsal kitap vardır: Sırasıyla Tevrat, Zebur, İncil ve Kur’an-ı Kerim’dir.. Tevrat, Zebur ve İncil, hepsi bir arada olursa buna Kitabı Mukaddes denir, genelde bu şekilde ina­nanlara sunulur.

1- Tevrat: Hazreti Musa’ya Tanrı tarafından indirilen kut­sal kitabın ismidir. İbranice bir kelime olarak “kanun ve öğ­reti” anlamına gelir. İbranice yazılmıştır. Tora (Torah), Ahd-i Atik veya Eski Antlaşma gibi isimleri de vardır (Tev­rat adı, İbranice Torah sözcüğünün Arapça biçiminin Türk­çeye uyar­lanışıdır). Musa’nın Beş Kitabı olarak da bilinir. Çünkü içinde 5 kitap vardır. Musevi Kutsal Kitabı Tarah’ı oluşturan 39 kut­sal metnin sadece ilk beşini kapsar. Bu beş bölüm, Tekvin (Ya­ratı­lış), Mısır’dan Çıkış, Levililer, Çölde Sa­yım, Tesniye’dir (Yasa­nın Tekrarı)..

2- Zebur: Kelime olarak “yazılı şey ve kitap” anlamına gelir. Tanrı tarafından Hazreti Davud’a gönderildiğine ina­nılır. Bugün Zebur’un Tevrat içinde yer aldığı belirtilir. Tevrat’ın içinde Mezmurlar adı ile yer alan kısmın, Hazreti Davud’a verilen Zebur olduğu kabul edilmektedir. Zebur, kutsal ki­taplar içinde en küçük olanıdır.

3- İncil: Kitabı Mukaddes’in (Kutsal Kitap) ikinci kısmı olan Yeni Antlaşma (İncil), hem Yahudilerin hem de Hıristi­yanların kabul ettikleri Eski Antlaşma’nın devamıdır. Yeni Ahit veya Yeni Antlaşma olarak bilinir. Kelime olarak “müjde” anlamındadır. Hazreti İsa’ya gönderilen kitaptır. İsa Peygamber, hayatta iken yazıya geçirilmediği için ona inanan havariler tarafından daha sonra, yıllar sonra yazıl­mıştır. Bu yüzden değişik İnciller ortaya çıktı. 325 tarihinde toplanan İznik Konsili, dört kitabı İncil kabul etti, diğerle­rini yok etti ve yasakladı. Bu dört İncil’in toplamı, birlikte arka arkaya basıla­rak günümüzdeki tek İncili oluşturur. Bu dört İncil şunlardır:

Matta İncili: İbranice, “Tanrımızın hediyesi” an­lamındadır. İsa’nın 12 havarisinden biri olan Roma vergi memuru Celileli Matta tarafından M.S.52-68 yılları arasında yazıldı. Yeni Ahid’in ilk bölümüdür.
Markos İncili: Yeni Ahid’in ilk dört bölü­münü oluşturan kanonik İncillerden ikincisidir. Evanjelist Markos tarafından M.S.60-70 yılları  ara­sında yazıl­mıştır. İn­cillerin en eskisidir. Matta ve Luka İncillerine kaynak teşkil etmiştir.
Luka İncili: Luka tarafından M.S.60 yılla­rında yazıldı. Karakteristik özelliği dönemin Yu­nanlılarına hitap ettiğini düşündürtür.
Yuhanna İncili: Yeni Ahit’in son bölümün­deki dördüncü incildir. Kelime anlamı sevgili veya sevilen demektir. Havari Yuhanna tarafından M.S.90’lı yıl­larda Efes şehri civarında yazıldığı sa­nılmaktadır.

4- Kur’an: Tanrı’nın vahiy yoluyla Hazreti Muhammed’e gönderdiğine inanılan son kitaptır. 23 sene içinde ayet ayet, sure sure 114 zamanda indirilmiştir. 114 sure ve 6666 ayet olan Kuran’ın ilk suresi Fatiha, son süresi Nas’tır. Kuran’ın her 20 sayfasına cüz denir. Otuz cüzden oluşan Kuran, Hazreti Mu­hammed tarafından ayet ayet yazdırılmış ve korunmuştur. Ayrıca her gelen ayet, çoğu Müslüman tara­fından (Hafızlar) ezberlenmiştir. Yazı ile ezber yöntemi birlikte kullanılmıştır. Birlikte korunmuştur. Dolayısı ile hiçbir değişikliğe uğrama­mıştır, içine insan sözü karıştırıl­mamış-tır, tamamen otantiktir. Papirüslere, kemik ve tahta­lara, pişirilmiş tuğlalara, deri üzerine yazılmış sureleri bir araya toplamayı ilk düşünen Ha­life Ebubekir oldu. Her sure, kağıt ya da kurutulup işlenmiş deri üzerine yazıl­maya başlandı. Böylece Kuran ilk olarak ya­zılı şekli topluca ortaya çıktı ve buna sayfalar anlamına gelen “Suhuf” adı verildi. Halife Osman zamanında yapılan incele­mede 5 adet güvenilir nüsha olduğu anlaşıldı. Sonunda kesin ola­rak tek nüsha bir kurul tarafından oluşturuldu, diğer şüp­heli nüshalar yok edildi, hattatlar elde kalan bu tek nüshayı çoğalttılar.

Dört kutsal kitap da incelendiğinde, tarihi ayrıntılar ve kompozisyon tabloları bir kenara bırakılırsa, benzer öğüt­leri insanlara sunduğu anlaşılır.

Tevrat’tan Öğütler: Babana ve anana hürmet et, katlet­me­yeceksin, zina etmeyeceksin, çalmayacaksın..

Zebur’dan Öğütler: Doğru adama bak, kamil insana göz koy, kötülerin sonu kesilmektir, mutlu adam düşünceye ba­kar..

İncil’den Öğütler: Ne mutlu merhametli olanlara, ne mutlu yüreği temiz olanlara, katletmeyeceksin, zina etme­yeceksin, çalmayacaksın, yalan şehadet etmeyeceksin, ba­bana ve anana hürmet edeceksin, komşunu kendin gibi se­veceksin..

Kuran’dan Öğütler: Sabret, dürüst ol, Allah dürüstleri se­ver, barışçı ol, sakın şeytanın peşinden gitme o apaçık düşma­nındır, kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın, çalma­yın, başkalarının mallarının üstüne konmayın, rüşvet verme­yin, böylece seher vaktinde Allah’tan bağışlanmayı dileyin..

Kutsal kitapların her çeşidinden, birçok nüshasının kü­tüphanemde olduğunu, bunlara ilaveten bir kamyonet do­lusu dini kitabımın, ek olarak gizli bilimlere ait, yani doğa­üstü ve cin-peri kitaplarımın da pek bol bulunduğunu söylersem, bu bölümü kesmemiz gerekir düşüncesinde ol­duğunuzu hissedi­yorum. Kestim.