Kısa diyeceğimiz bir süre önce kaybettiğimiz Pakize Suda’yı tanırım.
Ama babası Milli Bisikletçi- Gazeteci babası Orhan Suda’yı daha iyi tanırım.
Orhan Suda ‘iyi’ denebilecek bir CHP daha doğrusu İsmet İnönü hayranıydı,
Ama ‘Milli Bisiklet Takımı’ kamplarının ve yarışların dışında Devletin Ajansı Anadolu Ajansı’nda çalışıyordu.
Sonraları ise ‘Küçük Cumhuriyet’, ‘Demokrat İzmir’ Gazetesine geçti ve ömrünün sonuna kadar orada kaldı.
Ağzından ‘Birinci sigarası’ düşmezdi.
Çok iyi ressamdı…
Karakalem çalışmalarını nedense sergilemedi…
Pakize de babası gibi ünlü bir sanatçı oldu, yazıları ise harikaydı…
Hatta kıskananlar ‘O yazmıyor! ‘ diye söylenti de çıkardılar ama sonradan ağızlarının payını aldılar.
Gerçeği öğrendiler..
Sesi de kendisi gibi güzeldi..
Kalemi de ‘kan damlatan’ cinsindendi…
Bir yazısını paylaşmadan önce, babası Orhan Suda ile ilgili çok az kişinin bildiği bir olayı anlatayım…
Belirtmiştim, Orhan Suda, Gazi Mustafa Atatürk sevdası gibi, İsmet İnönü hayranı idi…
Bunu bilen ve kendisini çekemeyenler, Demokrat Parti’ye Orhan Suda’yı ‘Bu adam komünist kitapları da var!’ diyerek şikayet ederler…
Gerçekten de o devirde, bir başka Orhan Suda vardır.
O da aynı zamanda çevirmendir.
Ve ‘sol kitapları’ yayınladığı gibi ‘kominizim’ üzerine kitaplar yazmaktadır.
İşinden olmamak için ‘Bizim Orhan Suda’ Adnan Düvenci’ye danışır ve gazeteye şu ilanı koydurur:
‘Ben Gazeteci ve milli bisikletçi Orhan Suda’yım, Küminist Orhan Suda ile hiçbir ilgim ve ilişiğim yoktur!’
Şimdi söz Pakize Suda’da…
*- GERÇEK OLMALI
Sakın kimseye ‘Seni seviyorum’ demeyin…
Lütfen.
Kullanmayın artık bu sözü.
Başka bir şey deyin birbirinize onun yerine duygularınıza daha denk düşen bir şey…
Benim aklıma gelmiyor ama siz bulursunuz.
Ne de olsa sizin duygularınız…
“Seni seviyorum” öyle “Kendine iyi bak” gibi bir söz değildir.
Laf olsun diye söylenen…
Birine “Seni seviyorum” dediğinizde hakkını vereceksiniz.
Bir kere onu gerçekten seviyor olmanız lazım.
Yani öyle dokununca geçiverecek arzularla falan karıştırmayacaksınız.
Birine “Seni seviyorum” dediğinizde, o biri en az tuttuğunuz takım kadar önemli olacak hayatınızda.
Birine “Seni seviyorum” dediğinizde, bir saat eksik uyumayı göze alabileceksiniz onu daha çok görmek uğruna.
Birine “Seni seviyorum” dediğinizde, elini tutmak da önemli olacak başka şeyler kadar.
Birine “Seni seviyorum” dediğinizde, “Sevgilimsin” de demiş olduğunuzu bileceksiniz.
Birine “Seni seviyorum” dediğinizde, onu özleyecek, düşünecek, merak edeceksiniz.
Birine “Seni seviyorum” dediğinizde, onun gözü telefonda
(evet, cep telefonu çıktığından beri kulak değil gözler telefonda) aramanızı beklediğini unutmayacaksınız.
Birine “Seni seviyorum” dediğinizde, ona sürprizler yapmayı, ufak hediyeler almayı ihmal etmeyeceksiniz.
Birine “Seni seviyorum” dediğinizde, ona şiirler okuyacak hatta kabiliyetiniz varsa, yazacaksınız da.
Birine “Seni seviyorum” dediğinizde, şarkıdaki gibi, ellerinizde çiçeklerle kapısında bekleyeceksiniz.
Birine “Seni seviyorum” dediğinizde, belki ömrünüzün sonuna kadar değil ama hiç olmazsa yarın, öbür gün de seveceğinizden emin olacaksınız.
Birine “Seni seviyorum” dediğinizde, aynı zamanda “Free takılalım” da diyemeyeceğinizi bileceksiniz.
Birine “Seni seviyorum” dediğinizde, o aşktan söz ederken siz “Ben almayayım, alana da mani olmayayım” demeyeceksiniz.
Nasıl?
Çok mu zor..?
Fazla mı zahmetli…?
İnsanın birini sevip sevmediği tam da böyle belli oluyor arkadaşlar.
Sevmeyince “iş” gibi geliyor bütün bu saydıklarım.
O zaman “Seni seviyorum” demeyeceksiniz.
Bu kadar basit.
Bir gün farkında olmadan bütün bunları yapıyor olduğunuzu görünceye kadar.
Şimdi “Ne var bunda…?
Keşke herkes birbirine bolca ‘Seni seviyorum’ dese diye düşünenler olacaktır.
İyi.
O zaman birbirini gerçekten sevenler yeni bir söz bulsunlar söyleyecek.
“Seni seviyorum” orta malı olsun.
Zaten oldu olacağı kadar…
News
