DEĞİŞMEYEN TEK ŞEY DEĞİŞİM

Çocukluğunu bilmiyoruz, hayal ediyoruz, varsayımlarımız var. Ve fakat gençliğini çözüyoruz artık dünyanın. Kanı delikanlı akıyormuş. Gençlik yıllarında her şey bolmuş dünyamızda; Tanrılar cirit atmakta, türler gani, oksijen tepe, kabileler, türler arasında savaşlar olağanmış. Nerdeyse her ailenin, her kabilenin tanrısı varmış; tanrı bolmuş . İnsanlardan biraz nitelikli yaşarlarmış, o kadar. Sık sık da ölürlermiş. En az 10 insan türü varmış, rengi, şekli değişik; birbirleri ile savaşırlarmış hep, durmadan, sonunda en akıllı kazanırmış.

Sevgi var mıymış? Evrensel, bildiğimiz. O değer en azından fonksiyonel miymiş? Bilmiyoruz; ama termodinamik yasaları o zaman da yürürlükte imiş . ( birisini hatırlatayım, ısısı değişen her madde değişime uğrar)

Değerli okurlar, dünyanın orta yaşlarına girdiği bugünlerde her şey zor görünse de, değil, genel çerçevede işler iyi görünmekte.

Dostlar, bugün günün kısalmasının son günü. Gün artık kısalmaz. Üç dört gün durağan gider, sonra uzamaya başlar. İktidarın başı da göğe erer enerji tasarrufu ile. Belki de ekonomi bile düze çıkar.

Sevgili dostlar, dünya orta yaşlarını sürdürürken yatıp kalkıp şükredelim. Epi- topu iki, üç yerde savaş var dünyamızda. Daha allahtan ne isteyelim. Sevgili okurlar büyük resme baktığımızda bence her şey güzel gidiyor; bu kadar teknolojik imkanlar içinde bile savaş azalmış, bir yerlerden gelen yalan yanlış olsa da barış kırıntıları, istekleri, sevgi çığlıkları yoğun. Gençliği böyle miydi dünyanın.

Yani hiçbir şey değişmiyor, ‘tarih tekerrürden ibaret’ demek dünyaya haksızlık bence. İyiye gidiyor Dünya, muhtemel ömrü yaşlandıkça daha da huzura varacak vesselam. De, bu hızlı nüfus artışını büyüklerimiz ne yapacaklar bilinmez.