İNSANLIK DRAMI ‘REFAH KAPISI’

Sabah sabah El cezire TV‘nin İngilizce yayınını izliyorum. Yer yer çocukluğum Urfa’sının tozlu yollarını, Harran köyünde ki insan manzaralarını seyrediyor gibiyim. Ölüm sayıları, yaralı mahşerleri midemi bulandırıyor.

İnsanlar ölüyor, hayvanlar yorgun, güneş kızgın, susuz topraklar, Refah kapı Ahşer mahşer ama insanların yüzü mütedeyyin bakıyor.

Alt yazı geçiyor dakka başı; ‘Biden şöyle, Makron böyle, Erdoğan böyle böyle dedi’ diye; adamlar ölüyor, yazı duruyor, çocuklar katlediliyor, yazı geçiyor, çölde kadınlar doğuruyor.

Dostlar İnsanlık dramı yaşanıyor demiyorum, çünkü buraların süreli yaşamından bir tık belki iki tık kötüsü şimdiki yaşam.

Onlar zaten çoğunluk böyle hep dramda.

Aklıma tıbbiyede okurken yaz ayları yanına gidip faturalarını kestiğim ‘Hacı Emmi’ geliyor. Hacı Abdullah.

Kendisi askerde öğrendiği yarım Türkçesi ile Urfa’ya yerleşmiş, sebze meyve Hal’inde iş kurmuş bir Kürt dostum. Okuma yazması yok. Ama on üniversite bitirmiş kadar Bilge ve zeki.

Suruçlu.

Dünyada tek derdi oğlunu polis yapmak.

Büyük kuşluktan sonra, köyden gelen mallar satılınca çay söyler uzun uzun, o öğle namazına gidene kadar sohbet ederdik.

Bir sohbette bana, “gavurda ölümü bili, biz de; ama gavur işi kıvıriyir, biz bırakmışız. Gavur niye ölüyoruz deyip araştırıyor, biz Allah böyle istemiş demiş, yan gelip yatmışız” diyerek o sıralarda açılmakta olan ufkuma en iri km taşını koymuştu. Yıllar sonra filozofi merakım nedeniyle okurken adı kulağına değmiş bir filozofun Hacı Abdullah’ın bana Hal Pazarı’da söylediğinin aynısını iddia ettiğini öğrenmiştim.

Değerli okurlarım dostlarım şimdi El cezireyi seyrederken bütün bunları düşünüyor, uygarlık serüveninde gavurun, yani batının geldiği noktayı, doğunun hala yaşadığı vurdumduymazlığı düşünüyorum. Batı ömürleri uzatmakta, ölümle savaşmakta, Doğu Allahu Ekber deyip yan gelip yatmakta. Fütüristleri geçiniz normal bilim insanları bile artık insan ömrünün uzadığını, ölümle savaşta büyük menziller alındığını söylüyor. Bu arada İnsanlık da teknolojinin arkasından koşarken, arpa çarpa önüne geleni öldürüp geçiyor, acımıyor vesselam.