Sendikal gaflar tarihi: Mücadeleci saçmalıklar kronolojisi

2003 – Üye sayısını sıfırla çarpan başkan

Sendika genel kurulunda kürsüde bir zafer konuşması:

“Üye sayımızı geçen yıla göre %0 artırdık!”

Salonda önce bir sessizlik, ardından alkış.

Herkes anladı ki bu bir matematik değil, bir motivasyon gafıydı.

2008 – Grev mi piknik mi?

İşçiler ek zam için fabrikayı terk etti.

Sendika “grev” dedi.

Yönetim “toplu izne çıktılar” dedi.

Basın “örgütlü tatil” başlığı attı.

Derken bir sendika başkanı mikrofonu aldı:

“Bu eylemimiz, anayasal hakkımız olan… piknik hakkının… bir tezahürüdür.”

Piknik mi?

İşçiler ellerinde pankartlarla mangal başına geçti.

Kömürden başka ateş bulunamadı.

Gaf Notu: %0 artış, istikrarın zirvesidi

2015 – İşçiyi desteklerken patronla yemekte

Bir sendika, direnişteki işçilerin yanındayız diye açıklama yaptı.

Aynı gün, başkanın patronla aynı masada yemek yediği fotoğraf sızdı.

Açıklama gecikmedi:

“Sınıf mücadelesi sadece sokakta değil, sofrada da verilir.”

Gaf Notu: Çatal-kaşık diplomasisi tarihe geçti.

2018 – Basın açıklamasında şiir krizi

Bir 1 Mayıs basın açıklaması.

Başkan, konuşmasının ortasında Nazım’dan dizeler okumaya başladı.

Ama yanlışlıkla Necip Fazıl’dan bir dize girdi araya.

Kalabalık durdu.

Flamalardan birinde ince bir titreme oldu.

Gaf Notu: Nazım’la başlayıp Necip’le biten açıklamaya “ideolojik akrobasi” dendi.

2022 – Zoom’da grev

Pandemi döneminde bir sendika grev ilan etti.

Ama dijital çağda her şey mümkündü:

“Bu grevi Zoom üzerinden başlatıyoruz!”

İlk gün grev başladı, ama bağlantı kopuk.

İkinci gün, patron grev çadırını Wi-Fi menzilinden uzaklaştırdı.

Gaf Notu: Grevde sinyal yoksa, sendika sayılır.

Sonuç yerine: “Bir gaf, bin ders”

Sendikal mücadele, gaflardan azade değildir.

Ama bazen gaflar, asıl gerçekle bizi tanıştırır:

Sınıf bilinci, gafın içinden gülerek çıkar.

Ve bu yazıdan sonra hâlâ “Bizim başkan en iyisidir” diyen varsa,

Muhtemelen başkandır!