Dr.Sami Akalın, önemli şeyler belirtiyor:
“Bilim konuları, tek bir insana göre olmadığı için deneme türüne uygun düşmüyorlar; bilimsel gerçekler bütün insanlara aynı yüzü gösteriyor. Ama sanat ve düşüncede zevkler ve inanışlar değişiyor; denemeciler de bu konuda yazıyorlar. Montaigne’ye göre iyi bir denemeci kendisiyle konuşur gibi yazar, kesin bir sonuca varmaz; varsa da bu sonuç kendisi için kesindir. Deneme kompozisyon bakımından da belirli bir biçime uymak zorunda değildir. İşlenen konuyu bütün ayrıntılarıyla didik didik etmek te gerekmez. Harold G.Merrian, deneme ile deneme olmayan arasında kesin bir sınır çizgisi bulmaya uğraştı; ona göre, samimiyetle resmiyetin çatıştığı hat, denemenin bittiği yerdir; resmi davranışla deneme yazılamaz. Geniş anlamdaki deneme türünün örnekleri bütün dünya edebiyatlarında bolca görülüyor. Japonya, Çin ve Hindistan gibi Doğu ülkeleri edebiyatçıları, denemenin Avrupa’dan önce Asya’da başladığını savunuyorlar..”
Eski yazarlarımızdan önce Sami Paşazade’yi sayalım.. Çağdaş Türkiye yazarları arasında Nurullah Ataç, yerli deneme türümüzün ilk simge ismiydi. İzmir’de deneme tadında yazan Mehmet H.Doğan, en son Yapı Kredi’den “Yüzyıldan Denemeler” kitabı yayınlanan Turgay Gönenç, İ.Mert Başat, gerçekte başarılı bir opera yönetmeni olan Mehmet Ergüven gibi yazarlar tanıyoruz. Fazla çıkmadı.. Şairden geçilmiyor, romancılar deste deste, öykücüler çığ gibi.. Ama deneme dediğinizde ortalık tenhalaşıyor..
Büyük Deneme Sihirbazı İzmirli Salah Birsel’i, İzmir hanesine yazalım, durumu kurtaralım bari..
GÜNDEM
03 Temmuz 2024DÜNYA
03 Temmuz 2024GÜNDEM
03 Temmuz 2024EKONOMİ
03 Temmuz 2024EKONOMİ
03 Temmuz 2024EGE
03 Temmuz 2024GÜNDEM
03 Temmuz 2024